Perëndia na ndihmon të flasim mesazhin
Një familje që shërben në Azinë Qendrore reflekton mbi sigurimet e Perëndisë.
Një pamje nga apartamenti i Davidit dhe Martës në Azinë Qendrore. Foto mirësjellje
By David dhe Marta (emrat janë ndryshuar)
Zoti është plotësisht i përkushtuar dhe i gatshëm të na ndihmojë në planin që ai vetë ka hartuar dhe na ka dhënë privilegjin për t'u bashkuar. Sidomos në fillim të një sezoni të ri ose mjedisi të shërbesës, është e lehtë të ndihesh i papërshtatshëm dhe i sëmurë- të pajisur për punën që ndiheshim të thirrur.
Të qenit kaq të paaftë dhe të papërsosur ndonjëherë na bën të dyshojmë për veten. Pritjet tona të larta për veten mund të na bëjnë edhe të justifikojmë për të mos kryer detyrën që ai na urdhëroi, ose të pyesim veten nëse vërtet do të jemi në gjendje ta kryejmë këtë thirrje madhështore të shpalljes së mesazhit të tij në vende ku dihet pak.
Eksodi 4:10-12 ka kuptim të madh në këto kohë dyshimi. Na inkurajon dhe na ndihmon të kuptojmë se Perëndia nuk na zgjedh nga aftësitë tona, por nga hiri i tij: “Moisiu i tha Zotit: “Faje shërbëtorin tënd, Zot. Unë kurrë nuk kam qenë elokuent, as në të kaluarën dhe as që kur i ke folur shërbëtorit tënd. Unë jam i ngadalshëm në të folur dhe në gjuhë.' Zoti i tha: "Kush ua dha gojën njerëzve? Kush i bën ata të shurdhër apo memec? Kush ua jep shikimin apo i verbër? A nuk jam unë, Zoti? Tani shko; Unë do t'ju ndihmoj të flisni dhe do t'ju mësoj se çfarë të thoni'” (NIV).
Marrja e thirrjes për të shkuar në një vend tjetër nënkupton shumë ndryshime dhe shumë mësime në fusha të panjohura, si gjuha, kultura dhe ushqimi. E gjithë kjo mund të bëhet dërrmuese dhe të na bëjë të ndihemi të sikletshëm siç bëri Moisiu pasi dyshonte në aftësinë e tij për të shprehur mesazhin që i ishte dhënë.
Por ndërsa lexojmë këto vargje, ne mund të mbushemi me inkurajim dhe shpresë, duke e ditur se Zoti do të jetë me ne. Pyetja "A nuk jam unë, Zoti?" na lë pa asnjë argument apo justifikim për t'i ofruar Zotit, dhe kjo na çliron nga nevoja për të argumentuar ose për të justifikuar në radhë të parë.
"Tani shko; Unë do t'ju ndihmoj të flisni dhe do t'ju mësoj se çfarë të thoni." Janë fjalët që na bëjnë të ngulmojmë dhe të qëndrojmë besnikë ndaj thirrjes që na ka dhënë Zoti.
David dhe Marta dhe fëmijët e tyre Pedro dhe Emilia (emrat janë ndryshuar) shërbejnë si praktikantë në Azinë Qendrore.