Pelegrinët në Rrugën e Mëndafshit
Shërbimi në Ekipin Nisës në Azinë Qendrore ka hapur dyert për ungjillin në një vend të mbyllur prej kohësh për veprimtarinë misionare.
By Paulo silva (emri është ndryshuar për siguri)
Njëzet vjet më parë, mbërritëm për herë të parë në Azinë Qendrore, në zemër të rrugës së lashtë të Mëndafshit. Vajza jonë ishte njëmbëdhjetë muajshe në atë kohë. Pas disa vitesh, Zoti na bekoi edhe me një djalë. Duke parë pas në të gjitha qytetet ku udhëtuam ose ku jetuam, zemra ime mbushet me mirënjohje për mbrojtjen dhe sigurimin e Atit tonë të mirë gjatë rrugës. Ne jetojmë për të lavdëruar emrin e Perëndisë, për të bërë çdo përpjekje për ta bërë të njohur emrin e tij kudo që shkojmë. Ndërsa e bëjmë këtë, mësojmë të njohim më shumë veten dhe si mund të vazhdojmë të rritemi për t'u bërë më shumë si ai.
Planet e Zotit janë të përsosura. Shumë herë gjatë rrugës, na u desh të hiqnim dorë nga planet dhe axhenda jonë për të marrë planet e Perëndisë. Shumë herë kishte pikëllime, lot dhe zhgënjim ndërsa ne përpiqeshim të mbillnim lajmin e mirë në tokat e thata të zemrave që nuk kishin dëgjuar kurrë nga Zoti.
Ndonjëherë ishte e dhimbshme të thuash lamtumirë për t'u zhvendosur në një vend tjetër, duke lënë pas vëllezërit dhe motrat e dashura. Por ishte gjithashtu si të kthehesh në një faqe të re në një libër. Dhe kështu vazhdon historia e pelegrinazhit tonë, në këtë tokë të gjerë përgjatë Rrugës së Mëndafshit. Pasi jetuam për kaq gjatë në Kirgistan, kaluam kufirin për në qytetin tonë të ri të mahnitshëm.
Ne nuk mund ta harrojmë thirrjen tonë: të jemi dëshmitarë kudo që shkojmë. Ne përpiqemi të krijojmë miqësi autentike dhe nëpërmjet kësaj, ne mbjellim lajmin e mirë të ungjillit.
Nëse tashmë jeni zhvendosur në një vend tjetër, e dini se sa i vështirë mund të jetë viti i parë. Ju nuk e kuptoni gjuhën, ose në disa raste, gjuhët! Vendet e Azisë Qendrore kanë shumë gjuhë që fliten në to. Ka kaq shumë gjëra që nuk i dini. Si bëhen gjërat këtu? Kujt duhet t'i drejtoheni në rast urgjence?
Kjo ishte një nga arsyet që vizioni i Ekipit të Nisjes së Azisë Qendrore ishte kaq tërheqës për ne. Një ekip i specializuar për të ndihmuar të sapoardhurit të mësojnë gjuhën dhe kulturën ndërsa ata përshtaten në vendin e ri për një periudhë dyvjeçare. Ne vijmë përkrah këtyre punëtorëve dhe si Barnaba, i ndihmojmë, i inkurajojmë dhe bëjmë gjithçka që mundemi për t'i ndihmuar që të lulëzojnë në shërbimin e tyre pas dy viteve të para. Një pjesë tjetër e ministrisë tonë është të bekojë komunitetin e gjerë nëpërmjet trajnimeve për sigurinë e fëmijëve dhe të qenit konsulent për çështjet e dhunës në familje. Ka disa shkolla anglishtfolëse që mirëpresin këtë lloj trajnimi për stafin e tyre.
Në të njëjtën kohë, ne përpiqemi të jemi si Barnaba me udhëheqësit lokalë dhe familjet e tyre gjithashtu, përmes asaj që ne e quajmë "shërbim në hije". Secili prej nesh ka për qëllim të këshillojë dhe të lutet së bashku me të paktën një udhëheqës lokal. Ne nuk mund ta harrojmë thirrjen tonë: të jemi dëshmitarë kudo që shkojmë. Ne përpiqemi të krijojmë miqësi autentike dhe nëpërmjet kësaj, ne mbjellim lajmin e mirë të ungjillit.
Në këtë rajon, është shumë e rëndësishme që ne të kemi kujdes se si e ndajmë lajmin e mirë dhe me kë e ndajmë atë. Asnjëherë nuk e dini se kush është personi me të cilin po ndaheni. Personi mund të raportojë ndarjen tuaj si prozelitizëm tek autoritetet dhe kjo mund të sjellë pasoja negative që mund të ndikojnë në qëndrueshmërinë tuaj në vend.
AXP Photography/Pexels
Nga ana tjetër, duhet të tregohemi të guximshëm dhe të mos kemi frikë të ndajmë lajmin e mirë. Është një varësi nga Zoti me anë të Frymës së Shenjtë nëpërmjet lutjes. Ne i kërkojmë Zotit që të sjellë në rrugën tonë kërkuesit e së vërtetës, të cilët mund të kenë pyetje rreth Islamit ose Krishterimit. Ne duhet të jemi gati gjatë gjithë kohës, të kërkojmë mundësi, të krijojmë mundësi në bisedat tona me taksiistët, në parqe, në rrugë dhe në pazaret e tregut të hapur. Kjo mund të përfshijë ftesën e dikujt në një kafene apo edhe në shtëpinë tonë për të pirë çaj. Ky lloj gatishmërie dhe qëllimi na ndihmon të zhvillojmë marrëdhënie dhe të ndërtojmë besim që shpresojmë se do të na sjellë në një pikë ku kemi mundësinë të ndajmë lajmin e mirë.
Shfrytëzojmë rastin të ndajmë sa më shumë me ata që mendojmë se mund të mos i takojmë më. Me ata me të cilët kemi mundësi të krijojmë një marrëdhënie, ua prezantojmë ngadalë besimin tonë.
Ne kërkojmë njerëz që tregojnë shenja se Zoti tashmë ka punuar në zemrat e tyre. Ata mund të jenë njerëz që janë të hapur për të folur për Biblën, të cilët janë të interesuar të dinë më shumë, apo edhe ata që flasin për librin e tyre të shenjtë, Kuranin. Pastaj, Perëndia mund të na udhëheqë në një bisedë shpirtërore dhe ne kemi një shans t'i ftojmë ata të vazhdojnë të flasin në një vend tjetër. Deri më tani, kjo ndodh më shpesh me shoferët e taksive.
Disa ngjarje lokale janë gjithashtu një mundësi e mirë për të ndarë lajmin e mirë. Për shembull, gjatë muajit të sakrificës që përkujton kohën kur profetit Abraham iu kërkua të sakrifikonte djalin e tij, ne mund të kontekstualizojmë duke ndarë se Jezusi është sakrifica e Atit tonë për njerëzimin.
Të qenit i qëllimshëm në takimin me njerëz në ngjarjet lokale na ofron gjithashtu mundësi të rëndësishme për marrëdhënie dhe për të ndarë lajmin e mirë. Si familje, vendosëm të caktonim një ditë të veçantë çdo muaj për të ftuar një familje vendase në shtëpinë tonë për të forcuar marrëdhënien.
Anna Romanova/Pexels
Kemi shumë sfida: mësimin e gjuhës, financat, kujdesin ndaj shëndetit tonë mendor dhe emocional, rritjen e fëmijëve tanë adoleshentë. Por ne mendojmë se mundësitë që Perëndia na ka dhënë për të ndarë lajmin e mirë janë shumë të çmuara për t'u lënë në hije nga këto sfida.
Po shohim gjithnjë e më shumë njerëz që aplikojnë për të ardhur në këtë vend! Më shumë mundësi po hapen për punëtorët me aftësi profesionale në fusha si bujqësia, ujitja, teknologjia e informacionit, mësuesit e anglishtes si gjuhë e dytë, mjekët dhe fizioterapistët. Kohët e fundit, studentët e gjuhës janë gjithashtu të mirëpritur. Kjo na mbush zemrat me gëzim kur shohim 'letrat e dashurisë' të Perëndisë që dërgohen këtu për t'u lexuar për herë të parë nga njerëz që nuk kanë dëgjuar kurrë për planin e Perëndisë për shpëtimin.
Kjo është koha për këtë vend! Pas vitesh lutjeje po shohim dyer të hapura që ishin mbyllur për kaq shumë kohë. Sa kohë do të qëndrojnë të hapura? ne nuk e dimë. Ju mund të keni një vizion të ngjashëm me atë që Pavli pati kur u ftua të kalonte në Maqedoni për t'i ndihmuar ata. Çfarë po pret? "Ejani dhe na ndihmoni!"
Paulo Silva shërben me gruan e tij Ana dhe djalin Marcos (emrat janë ndryshuar) në Azinë Qendrore me VMM Missions.